นิทาน ไก่แดงผจญสุนัขจิ้งจอก

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีแม่ไก่อยู่ตัวนึง
มันอาศัยอยู่ในกระท่อมในป่าลึก
แม่ไก่มีเพื่อนมากมายทั้งคุณนกฮูก กระรอกน้อย คุณกระต่าย
จะมีก็แต่เจ้าสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์เท่านั้น ที่จะคอยเฝ้าทำร้ายแม่ไก่ตลอดเวลา
เพราะมันหวังจะจับแม่ไก่กินเป็นอาหารนั่นเอง

และในวันนึงแม่ไก่ไปทำธุระข้างนอก
เป็นโอกาสดีจริง ๆ เลย แม่ไก่ไม่อยู่แถมลืมปิดประตูอีก
เดี๋ยวเราแอบเข้าไปข้างในดีกว่า

เมื่อแม่ไก่กลับเข้าบ้าน เพื่อจะทำกับข้าวกิน
เจ้าหมาจิ้งจอกก็ปรากฏตัวขึ้น
นี่เจ้าหมาจิ้งจอกเข้ามาในบ้านข้าได้ยังไง ออกไปเดี๋ยวนี้นะ
ข้าอุตส่าห์เฝ้ารอแม่ไก่ตั้งนานแล้ว ข้าไม่มีทางออกไปหรอก
นอกจากจะให้ข้าจับเจ้ากิน

ว่าแล้วสุนัขจิ้งจอกก็วิ่งไล่จับแม่ไก่ แม่ไก่ว่องไวมาก
ทำยังไงสุนัขจิ้งจอกก็จับแม่ไก่ไม่ได้
จนแล้วจนเล่าแม่ไก่ก็ตกลงมาจากหลังตู้
สุนัขจิ้งจอกจึงตะครุปและจับใส่ในถุงที่เตรียมมา
และแบกถุงเดินทางไปที่บ้านของมัน
ยิ่งแบกมันก็รู้สึกหนักขึ้นทุกที ๆ
แม่ไก่บอกให้เจ้าสุนัขพักซะหน่อย
แล้วบอกว่า ถึงยังไงข้าก็หนีไปไหนไม่ได้ เจ้ามัดปากถุงไว้แบบนี้
พอถึงต้นไม้มันก็นอนพักเอาแรง

พอเจ้าสุนัขจิ้งจอกหลับไปแล้ว
แม่ไก่ก็เอากรรไกรที่พกติดตัวตลอดเวลา
ขึ้นมาตัดที่ถุงย่าม และหนีออกไป
ก่อนที่แม่ไก่จะไป
มันก็เอาก้อนหินมาใส่แทน และเย็บปากถุงไว้เหมือนเดิม

สุนัขจิ้งจอกตื่นขึ้นมา
และแบกถุงรีบไปที่บ้านของมันเพื่อจะจับแม่ไก่ต้มกิน
โดยที่ไม่รู้ว่าในนั้นมีก้อนหินอยู่แทน
พอถึงบ้านมันก็เอาหม้อมาต้มน้ำร้อน
ด้วยความที่มันหิวมาก
ไม่ทันดูว่าในถุงย่ามไม่มีแม่ไก่อยู่ แล้วมีก้อนหินก้อนใหญ่อยู่แทน
มันเปิดถุงย่ามและเทลงไป
ทำให้หม้อพลิกคว่ำลงจากเตาไฟ
น้ำร้อนที่เดือดพล่านได้รดไปที่ตัวสุนัขจิ้งจอก
และมันก็รีบวิ่งไปที่ลำธาร มันกระโดดไปในน้ำอย่างรวดเร็ว

ตั้งแต่นั้นมา มันก็กลัวความฉลาดของแม่ไก่
มันไม่คิดจะจับแม่ไก่กินอีกเลย
เพราะมันรู้แล้วว่า ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว