ติวสไตล์ ชิล ชิล เมื่อลูกเริ่มเข้าเรียน (M&C แม่และเด็ก)
พอลูกถึงวัยที่สามารถเข้าโรงเรียนได้แล้ว พ่อแม่อาจคิดว่าหมดปัญหา ซึ่งก็ไม่ใช่ความคิดที่ถูกต้องนัก เพราะหลักจากลูกเข้าโรงเรียนแล้ว เขาต้องไปอยู่ร่วมสังคมกับคนอื่นๆ ต้องปรับนิสัยให้เข้ากับเพื่อน ๆ ให้ได้ อีกทั้งปัญหาเรื่องการเรียนที่ผู้ใหญ่อาจมองว่า ไม่น่าจะมีอะไร แต่ก็เป็นสิ่งที่ต้องเอาใจใส่ทั้งสิ้นค่ะ เพราะสิ่งเหล่านี้ ถ้ามีปัญหาตามมานั่นก็คือ ลูกไม่มีความสุขในการไปโรงเรียน ดังนั้น คุณพ่อคุณแม่ควร
1. สนใจทางด้านการเรียนของลูก หากพ่อแม่แสดงให้เห็นว่า คุณให้ความสำคัญด้านการศึกษาเรียนรู้ของเขา เขาก็จะให้ความสำคัญเรื่องนี้เช่นกัน แต่ก็ควรอยู่ในระดับที่พอเหมาะนะคะ 2. ช่วยทำการบ้าน พ่อแม่สามารถช่วยเด็กทำการบ้านได้หลายวิธี เช่น กำหนดช่วงเวลาในการทำการบ้าน จัดสถานที่ในการทำการบ้านที่เหมาะสม ฯลฯ 3. แก้ไขจุดอ่อนในการเรียน หากวิชาใดที่เจ้าตัวเล็กไม่สนใจเรียน พ่อแม่ต้องพยายามกระตุ้นให้เด็กเกิดความสนใจ อย่าได้เบื่อหน่ายทอดทิ้งวิชาดังกล่าวโดยเด็ดขาดค่ะ โดยเฉพาะวิชาไม้เบื่อไม้เมาอย่างวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ 4. หมั่นพาไปห้องสมุดหรือร้านหนังสือ เพราะเป็นสถานที่ปลูกฝังนิสัยรักการอ่าน รักการศึกษา สร้างการเรียนรู้ให้แก่ลูกเป็นอย่างดีค่ะ และสามารถช่วยเจ้าตัวเล็กเลือกหนังสือที่ชื่นชอบได้ 5. อ่านหนังสือให้เจ้าตัวเล็กฟังเป็นประจำ อ่านได้ทุกเวลาค่ะ ไม่จำเป็นต้องก่อนนอนเสมอไป หากลูกอยากให้เราอ่านให้ฟังตั้งแต่วัยเล็ก ๆ เลยค่ะ เมื่อเขาโตขึ้นมาพอที่จะอ่านหนังสือเองได้ก็หาหนังสือมาให้เขาอ่าน อาจเป็นหนังสือนิทานเรื่องสั้น เป็นต้น ซึ่งเป็นการปลูกฝังนิสัยรักการอ่าน แต่ที่สำคัญ พ่อแม่ก็อย่าลืมทำตัวเป็นแบบอย่าง ในการอ่านหนังสือที่ดีให้แก่ลูกด้วยนะคะ 6. กำหนดช่วงเวลาและจำกัดระยะเวลาในการดูทีวี โดยให้เจ้าตัวเล็กดูทีวีในรายการที่เขาอยากดู เท่านั้น แต่ระหว่างนี้ พ่อแม่ควรพยายามนั่งดูอยู่ข้าง ๆ ด้วย และอาจหยิบเรื่องราวในทีวีมาสอนหรือให้คำแนะนำก็ได้ 7. พูดคุยกับเจ้าตัวเล็กเกี่ยวกับการเรียน เพื่อที่เราะได้ทราบถึงปัญหาที่ลูกกำลังเผชิญเกี่ยวกับการเรียนอยู่ และจะได้หาทางแก้ไขได้ ทั้งนี้ พ่อแม่ควรฟังคำบอกเล่าของลูกด้วยความตั้งใจ อย่าสักแต่ว่า ฟังผ่าน ๆ ไปเท่านั้นค่ะ เพราะเด็กจะรับรู้ได้ว่า คุณให้ความสำคัญในเรื่องนี้ด้วย 8. ให้ลูกเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเพื่อนที่โรงเรียนของลูก เพราะโดยปกติเวลากลับจากโรงเรียน เด็กส่วนใหญ่มักตื่นเต้นและอยากจะเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่ประสบมาเกี่ยวกับเพื่อน ๆ ในแต่ละวันให้ฟังอยู่แล้วค่ะ ทั้งนี้ ก็เพื่อที่จะได้รู้ว่า ลูกมีปัญหาในการคบเพื่อนหรือเปล่าจากนั้น เราค่อยให้คำแนะนำที่เหมาะสม แต่ควรเปิดโอกาสให้ลูกได้แสดงความคิด และมีไหวพริบในการแก้ปัญหาที่ถูกต้องก่อนค่ะเรียนเก่ง ใช่ว่าเอาตัวรอด
การเรียนรู้ไม่ใช่จำกัดไว้เฉพาะแค่ในห้องเรียน เด็กที่เรียนเก่งไม่ใช่เป็นเด็กที่ประสบความสำเร็จในชีวิตเสมอไปค่ะ ยิ่งในวัยเริ่มต้นแห่งการเรียนรู้ด้วยแล้ว พ่อแม่อย่าเพิ่งไปวางกรอบการเรียนให้เข้มข้นมากนักค่ะ ควรปล่อยให้เด็กได้มีโอกาสสนุกสนานพร้อมการเรียนรู้ไปตามวัยของเขา เพราะเด็กที่เรียนดี ถือว่าประสบความสำเร็จในชีวิตเพียงแค่ร้อยละ 20 เท่านั้น อีกร้อยละ 80 คือความสามารถที่จะเรียนรู้ด้วยตัวเองจากสังคมภายนอก
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
ปีที่ 34 ฉบับที่ 468 กุมภาพันธ์ 2554
