นิทานอีสป เรื่อง กระต่ายตื่นตูม ช่วยให้เด็ก ๆ เพลิดเพลินไปกับเรื่องราวสนุกสนานที่มาพร้อมภาพประกอบสุดน่ารัก และคติสอนใจ แนะนำให้ใช้เป็นนิทานก่อนนอน รับรองว่าลูกน้อยจะต้องหลับฝันดีแน่นอน
คุณพ่อคุณแม่ท่านใดที่ประสบปัญหาลูกน้อยหลับยาก งอแง ไม่ยอมนอน เราขอแนะนำตัวช่วยดี ๆ อย่าง นิทานอีสป กระต่ายตื่นตูม ที่ไม่เพียงแต่จะทำให้พวกเขานอนหลับฝันดี
แต่ยังช่วยเสริมสร้างจินตนาการด้วยเรื่องราวและภาพประกอบน่ารัก ๆ
อีกทั้งยังแฝงไปด้วยข้อคิดรวมถึงคติสอนใจดี ๆ มากมาย
ส่วนเรื่องราวจะสนุกขนาดไหน ตามมาอ่านกันได้เลย
ณ ป่าอันแสนกว้างใหญ่ สัตว์นานาชนิดอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข และมีกระต่ายตัวหนึ่งกำลังนอนกลางวันอยู่ใต้ต้นมะพร้าวอย่างเพลิดเพลิน ทันใดนั้นเองมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวจนทำให้กระต่ายตัวนี้ตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
"เมื่อกี้มันเสียงอะไรทำไมน่ากลัวจัง ต้องเกิดแผ่นดินไหวหรือฟ้าถล่มแน่ ๆ ต้องรีบไปบอกให้ทุกคนรู้ตัว เดี๋ยวจะหนีกันไม่ทัน"
เมื่อกระต่ายตัวอื่น ๆ เห็นว่ากระต่ายตัวนี้วิ่งมาหน้าตาตื่นจึงตะโกนถาม
"เจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำไมถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น ? "
"เมื่อกี้ตอนที่ข้านอนหลับอยู่ใต้ต้นมะพร้าว ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่มก็เลยรีบมาบอกทุกคน พวกเรารีบหนีกันเถอะ !" เจ้ากระต่ายตื่นตูมรีบอธิบายให้ฝูงกระต่ายฟังด้วยเสียงสั่นเครือ
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
จากนั้นฝูงกระต่ายนับร้อยก็รีบวิ่งตามมันไปด้วยความตื่นกลัวพร้อมช่วยกันตะโกนตลอดทางว่า
"ฟ้าถล่ม ! ฟ้าถล่ม ! รีบหนีเร็วทุกคน’"
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
เหล่าสัตว์ป่านานาชนิดได้ยินเช่นนั้นก็พากันวิ่งหนีตามกระต่ายฝูงนี้ไป
จนพบราชสีห์เจ้าป่าเห็นสัตว์วิ่งมาดังนั้น จึงถามว่า
"พวกเจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำไมถึงได้รีบร้อนกันขนาดนี้"
"ฟ้าถล่มน่ะสิท่าน หากไม่รีบหนีพวกเราจะตายกันหมด" ช้างเอ่ยขึ้นมา
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
"แล้วพวกเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าฟ้าถล่ม ?" ราชสีห์ถามกลับด้วยความสงสัย
สัตว์ทุกตัวต่างหันไปมองฝูงกระต่าย เพราะอยากรู้เรื่องราวเช่นเดียวกับราชสีห์
"กระต่ายตัวนี้เล่าว่าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายตัวหนึ่งพูดขึ้นพร้อมชี้บอก
"เจ้าได้ยินอย่างนั้นจริงหรือไม่" ราชสีห์เอ่ยถาม
"ข้าได้ยินจริง ๆ นะท่าน ขณะที่ข้ากำลังนอนพักผ่อนอยู่ใต้ต้นมะพร้าว อยู่ ๆ ก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นจนข้าตกใจรีบวิ่งมาบอกทุกคนให้รีบหนี"
กระต่ายพูดอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างด้วยความตื่นเต้น
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
"ไหนเจ้าลองพาข้าไปดูหน่อยสิว่าเจ้าได้ยินเสียงนั้นมาจากตรงไหน" ราชสีห์ผู้กล้าหาญเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง
เจ้ากระต่ายจึงรีบพาราชสีห์ไปดูบริเวณที่เกิดเสียงฟ้าถล่ม
"ตรงใต้ต้นมะพร้าวนั่นไงท่านที่ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
เมื่อได้ยินเช่นนั้นราชสีห์ก็เดินเข้าไปอย่างกล้าหาญ แล้วจึงใช้เท้าอันแข็งแรงเขย่าต้นมันพร้าวจนลูกมะพร้าวร่วงลงมาเสียงดัง
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
"ใช่เสียงแบบนี้หรือเปล่าที่เจ้าได้ยิน" ราชสีห์เอ่ยถามเจ้ากระต่าย
"ใช่เลยท่าน เสียงแบบนี้แหละที่ข้าได้ยิน" กระต่ายตอบพร้อมเกาหัวตัวเองด้วยความเขินอาย
"เสียงฟ้าถล่มที่เจ้าได้ยินเป็นเสียงของลูกมะพร้าวที่ตกกระทบพื้นยังไงล่ะ คราวหน้าคราวหลังหากเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นเจ้าควรหาสาเหตุก่อนว่าเสียงนั้นมาจากอะไร ไม่ควรโวยวาย ตื่นตูมจนทำให้คนอื่นตื่นตกใจตามไปด้วย" ราชสีห์สอนกระต่ายด้วยความเป็นห่วง
"ต่อไปข้าจะไม่ตื่นตูมแบบนี้อีกแล้ว" กระต่ายพูดพร้อมก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด
จากนั้นราชสีห์จึงนำความจริงกลับมาบอกเหล่าสัตว์ทั้งหลาย และแยกย้ายกันกลับไปยังถิ่นที่พักเดิมของตัวเอง
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : เมื่อต้องประสบกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ควรมีสติตรวจสอบความจริงให้ดีเสียก่อน อย่าตื่นตกใจจนทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่
ณ ป่าอันแสนกว้างใหญ่ สัตว์นานาชนิดอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข และมีกระต่ายตัวหนึ่งกำลังนอนกลางวันอยู่ใต้ต้นมะพร้าวอย่างเพลิดเพลิน ทันใดนั้นเองมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวจนทำให้กระต่ายตัวนี้ตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
เมื่อกระต่ายตัวอื่น ๆ เห็นว่ากระต่ายตัวนี้วิ่งมาหน้าตาตื่นจึงตะโกนถาม
"เจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำไมถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น ? "
"เมื่อกี้ตอนที่ข้านอนหลับอยู่ใต้ต้นมะพร้าว ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่มก็เลยรีบมาบอกทุกคน พวกเรารีบหนีกันเถอะ !" เจ้ากระต่ายตื่นตูมรีบอธิบายให้ฝูงกระต่ายฟังด้วยเสียงสั่นเครือ
"ฟ้าถล่ม ! ฟ้าถล่ม ! รีบหนีเร็วทุกคน’"
"พวกเจ้าวิ่งหนีอะไรมา ทำไมถึงได้รีบร้อนกันขนาดนี้"
สัตว์ทุกตัวต่างหันไปมองฝูงกระต่าย เพราะอยากรู้เรื่องราวเช่นเดียวกับราชสีห์
"กระต่ายตัวนี้เล่าว่าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายตัวหนึ่งพูดขึ้นพร้อมชี้บอก
"เจ้าได้ยินอย่างนั้นจริงหรือไม่" ราชสีห์เอ่ยถาม
"ข้าได้ยินจริง ๆ นะท่าน ขณะที่ข้ากำลังนอนพักผ่อนอยู่ใต้ต้นมะพร้าว อยู่ ๆ ก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นจนข้าตกใจรีบวิ่งมาบอกทุกคนให้รีบหนี"
กระต่ายพูดอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างด้วยความตื่นเต้น
เจ้ากระต่ายจึงรีบพาราชสีห์ไปดูบริเวณที่เกิดเสียงฟ้าถล่ม
"ตรงใต้ต้นมะพร้าวนั่นไงท่านที่ข้าได้ยินเสียงฟ้าถล่ม" กระต่ายเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
เมื่อได้ยินเช่นนั้นราชสีห์ก็เดินเข้าไปอย่างกล้าหาญ แล้วจึงใช้เท้าอันแข็งแรงเขย่าต้นมันพร้าวจนลูกมะพร้าวร่วงลงมาเสียงดัง
"ใช่เลยท่าน เสียงแบบนี้แหละที่ข้าได้ยิน" กระต่ายตอบพร้อมเกาหัวตัวเองด้วยความเขินอาย
"เสียงฟ้าถล่มที่เจ้าได้ยินเป็นเสียงของลูกมะพร้าวที่ตกกระทบพื้นยังไงล่ะ คราวหน้าคราวหลังหากเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นเจ้าควรหาสาเหตุก่อนว่าเสียงนั้นมาจากอะไร ไม่ควรโวยวาย ตื่นตูมจนทำให้คนอื่นตื่นตกใจตามไปด้วย" ราชสีห์สอนกระต่ายด้วยความเป็นห่วง
"ต่อไปข้าจะไม่ตื่นตูมแบบนี้อีกแล้ว" กระต่ายพูดพร้อมก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด
จากนั้นราชสีห์จึงนำความจริงกลับมาบอกเหล่าสัตว์ทั้งหลาย และแยกย้ายกันกลับไปยังถิ่นที่พักเดิมของตัวเอง
