ไก่ป่ากับสุนัขจิ้งจอก นิทานอีสปสั้น ๆ ที่แฝงแง่คิดสอนใจเรื่องการใช้ชีวิตอย่างมีสติ พร้อมภาพประกอบสุดน่ารักอ่านได้เพลิน ๆ งานนี้เจ้าตัวเล็กต้องหลับฝันดีอย่างแน่นอน
การใช้เวลากับลูกรักด้วยการเล่านิทานอีสปสั้น ๆ ให้ลูกได้ฟังก่อนนอน นอกจากจะช่วยสร้างสัมพันธ์ในครอบครัวให้แน่นแฟ้นขึ้นแล้ว นิทานเหล่านี้ยังจะช่วยเสริมจินตนาการของลูกน้อยได้เป็นอย่างดี อีกทั้งยังส่งต่อแง่คิดให้เขาได้นำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันแบบแนบเนียนอีกด้วย อย่างนิทานอีสป ไก่ป่ากับสุนัขจิ้งจอก ที่กระปุกดอทคอมนำมาฝากในวันนี้ก็มีเรื่องราวสนุกสนานและให้ข้อคิดได้มากทีเดียว โดยเรื่องราวจะเป็นอย่างไรบ้างนั้น ตามมาอ่านให้ลูกน้อยฟังกันเลย
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว กลางป่าใหญ่อันอุดมสมบูรณ์มีสัตว์น้อยใหญ่ชนิดต่าง ๆ อาศัยอยู่ด้วยกันมากมาย โดยทุกเช้าพวกสัตว์เหล่านี้จะได้รับการปลุกให้ตื่นขึ้นมาหาอาหารหรือวิ่งเล่นอย่างสำราญใจโดยเจ้าไก่ป่า และในเช้าวันนี้ไก่ป่าก็ทำหน้าที่แบบไม่มีขาดตกบกพร่องเช่นเดิม
"เอก อี้ เอ้ก เอ้ก !" เสียงไก่ป่าขันบนปลายต้นไม้ใหญ่ เป็นสัญญาณเตือนว่าพระอาทิตย์ได้ขึ้นมาส่องแสงแล้ว
"เอก อี้ เอ้ก เอ้ก !" เจ้าไก่ป่าขันซ้ำก่อนจะก้มลงมองไปด้านล่างต้นไม้ เพื่อที่มันจะได้ออกหาอาหารต่อไป แต่ใต้ต้นไม้วันนี้ไม่เหมือนวันที่ผ่าน ๆ มา เพราะไก่ป่ามองเห็นแววตาอันน่ากลัวของสุนัขจิ้งจอก ที่จ้องมองมันราวกับหวังจะได้กินเหยื่อให้อิ่มท้อง
"สวัสดีสุนัขจิ้งจอก เธอมีธุระอะไรหรือเปล่า" ไก่ป่าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ทั้ง ๆ ที่ในใจของมันรู้สึกหวาดหวั่น แต่ก็ต้องสยบอารมณ์นั้นเอาไว้
"อ่อ สวัสดีไก่ป่า ที่ฉันมาในวันนี้เพราะมีข่าวดีมาบอก" สุนัขจิ้งจอกตอบพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"ข่าวดีอะไรหรือ ?" ตอนนี้ไก่ป่าถามกลับด้วยความสงสัยปนไม่สบายใจ ด้วยกลัวว่าจะมีภัยมาถึงตัว
"เธอคงยังไม่รู้สินะ ที่ป่าของเราเพิ่งจะมีข้อตกลงว่าสัตว์ทุกตัวจะไม่ทำร้ายกัน สัตว์ทุกตัวจะกลายเป็นพี่น้องกันแล้ว" สุนัขจิ้งจอกกล่าว "พอได้ยินแบบนี้ฉันก็ดีใจมากจริง ๆ เอาอย่างนี้ เธอลงมาข้างล่างเถอะ ฉันอยากสวมกอดเธอสักครั้ง ให้สมกับที่เรากลายมาเป็นพี่น้องกันยังไงล่ะ"
ได้ยินอย่างนั้นแล้วไก่ป่ากลับยิ่งสงสัย แต่ด้วยความฉลาดของมัน จึงแกล้งออกอุบาย "โอ้ ดูนั่นสิ สิงโตกำลังผ่านมาทางนี้ พอดีเลยเรา 3 ตัวจะได้ทักทายสวมกอดแบบพี่น้องกันสักที" ไก่ป่าแสร้งพูดแม้ว่าตรงบริเวณนั้นยังไม่มีสิงโตโผล่มาก็ตาม
"ว่ายังไงนะ สิงโตมางั้นเหรอ ?!" สุนัขจิ้งจอกอุทานด้วยความตกใจ
"ใช่แล้ว ถ้าอย่างนั้นพวกเรารอสิงโตเดินมาทางนี้ก่อนแล้วกันนะ" ไก่ป่าที่หวาดกลัวในใจยังข่มอารมณ์ได้อยู่
"เออ แต่เหมือนฉันมีธุระต้องทำ เห็นทีคงอยู่ต่อไม่ได้แล้ว ขอตัวก่อนล่ะกันนะ" พูดจบแล้วสุนัขจิ้งจอกก็วิ่งหนีหายไปอย่างรวดเร็ว
"โธ่ จะรีบไปไหน รอสิงโตพี่น้องของเราก่อนสิ" ไก่ป่าตะโกนถามด้วยน้ำเสียงของผู้ชนะ เพราะมันรู้ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นแค่คำหลอกลวงที่สุนัขจิ้งจอกพูด เพื่อให้ไก่ป่าลงไปเป็นเหยื่ออย่างง่ายดายก็เท่านั้น
"เฮ้อ ขอฉันนอนพักก่อนสักนิดแล้วกันนะ เจอเรื่องน่าตื่นเต้นแต่เช้าเลยเรา" ไก่ป่าบ่นพึมพำก่อนนอนพักอย่างสบายใจ ด้วยรู้แน่แล้วว่าสติของมันทำให้รอดเรื่องเลวร้ายครั้งนี้ไปได้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ไม่ว่าจะเกิดปัญหาร้ายแรงแค่ไหนขึ้นก็ตาม เราควรรักษาสติไว้ให้ดี พร้อมกับคิดหาทางออกอย่างชาญฉลาด เพียงเท่านี้เราก็จะผ่านพ้นอุปสรรคและปัญหาต่าง ๆ ไปได้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว กลางป่าใหญ่อันอุดมสมบูรณ์มีสัตว์น้อยใหญ่ชนิดต่าง ๆ อาศัยอยู่ด้วยกันมากมาย โดยทุกเช้าพวกสัตว์เหล่านี้จะได้รับการปลุกให้ตื่นขึ้นมาหาอาหารหรือวิ่งเล่นอย่างสำราญใจโดยเจ้าไก่ป่า และในเช้าวันนี้ไก่ป่าก็ทำหน้าที่แบบไม่มีขาดตกบกพร่องเช่นเดิม
"เอก อี้ เอ้ก เอ้ก !" เจ้าไก่ป่าขันซ้ำก่อนจะก้มลงมองไปด้านล่างต้นไม้ เพื่อที่มันจะได้ออกหาอาหารต่อไป แต่ใต้ต้นไม้วันนี้ไม่เหมือนวันที่ผ่าน ๆ มา เพราะไก่ป่ามองเห็นแววตาอันน่ากลัวของสุนัขจิ้งจอก ที่จ้องมองมันราวกับหวังจะได้กินเหยื่อให้อิ่มท้อง
"สวัสดีสุนัขจิ้งจอก เธอมีธุระอะไรหรือเปล่า" ไก่ป่าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ทั้ง ๆ ที่ในใจของมันรู้สึกหวาดหวั่น แต่ก็ต้องสยบอารมณ์นั้นเอาไว้
"ข่าวดีอะไรหรือ ?" ตอนนี้ไก่ป่าถามกลับด้วยความสงสัยปนไม่สบายใจ ด้วยกลัวว่าจะมีภัยมาถึงตัว
"เธอคงยังไม่รู้สินะ ที่ป่าของเราเพิ่งจะมีข้อตกลงว่าสัตว์ทุกตัวจะไม่ทำร้ายกัน สัตว์ทุกตัวจะกลายเป็นพี่น้องกันแล้ว" สุนัขจิ้งจอกกล่าว "พอได้ยินแบบนี้ฉันก็ดีใจมากจริง ๆ เอาอย่างนี้ เธอลงมาข้างล่างเถอะ ฉันอยากสวมกอดเธอสักครั้ง ให้สมกับที่เรากลายมาเป็นพี่น้องกันยังไงล่ะ"
ได้ยินอย่างนั้นแล้วไก่ป่ากลับยิ่งสงสัย แต่ด้วยความฉลาดของมัน จึงแกล้งออกอุบาย "โอ้ ดูนั่นสิ สิงโตกำลังผ่านมาทางนี้ พอดีเลยเรา 3 ตัวจะได้ทักทายสวมกอดแบบพี่น้องกันสักที" ไก่ป่าแสร้งพูดแม้ว่าตรงบริเวณนั้นยังไม่มีสิงโตโผล่มาก็ตาม
"ว่ายังไงนะ สิงโตมางั้นเหรอ ?!" สุนัขจิ้งจอกอุทานด้วยความตกใจ
"ใช่แล้ว ถ้าอย่างนั้นพวกเรารอสิงโตเดินมาทางนี้ก่อนแล้วกันนะ" ไก่ป่าที่หวาดกลัวในใจยังข่มอารมณ์ได้อยู่
"โธ่ จะรีบไปไหน รอสิงโตพี่น้องของเราก่อนสิ" ไก่ป่าตะโกนถามด้วยน้ำเสียงของผู้ชนะ เพราะมันรู้ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นแค่คำหลอกลวงที่สุนัขจิ้งจอกพูด เพื่อให้ไก่ป่าลงไปเป็นเหยื่ออย่างง่ายดายก็เท่านั้น
"เฮ้อ ขอฉันนอนพักก่อนสักนิดแล้วกันนะ เจอเรื่องน่าตื่นเต้นแต่เช้าเลยเรา" ไก่ป่าบ่นพึมพำก่อนนอนพักอย่างสบายใจ ด้วยรู้แน่แล้วว่าสติของมันทำให้รอดเรื่องเลวร้ายครั้งนี้ไปได้