นิทานอีสป กบเลือกนาย นิทานก่อนนอนสอนใจพร้อมภาพประกอบอ่านเพลิน

          นิทานอีสป กบเลือกนาย เรื่องราวสนุกสนานของฝูงกบในหนองน้ำที่อยากมีเจ้านายและแฝงข้อคิดไว้หลายอย่าง เหมาะกับเอาไว้เล่าเป็นนิทานก่อนนอนให้ลูกน้อยได้ฟังแบบเพลิน ๆ

          ช่วงก่อนนอนแบบนี้ ถือเป็นช่วงเวลาคุณภาพที่คุณพ่อและคุณแม่ควรอยู่พูดคุยกับลูกให้นานที่สุด เพื่อสร้างความอบอุ่นพร้อมสานสัมพันธ์ในครอบครัวให้ดีขึ้น แต่ถ้าไม่มีเรื่องราวคุยกันมากนักก็เปลี่ยนมาเล่านิทานให้ลูกรักฟังแทนได้ อย่างนิทานอีสป กบเลือกนาย เรื่องราวสนุกสนานที่มอบแง่คิดสอนใจได้เป็นอย่างดี จะเป็นอย่างไรนั้น ตามมาอ่านกันเลย
            กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บึงเล็ก ๆ อันแสนอุดมสมบูรณ์ มีฝูงกบหลายครอบครัวอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขมาเนิ่นนาน โดยไม่มีใครมารบกวนและไม่มีใครมาคอยควบคุม อยากทำสิ่งใดก็ทำได้ตามความต้องการ แต่แล้ววันหนึ่งกบวัยรุ่นเกิดความรู้สึกว่าสิ่งที่พวกตนเป็นอยู่ไม่ใช่วิถีชีวิตที่ดีนัก มันจึงขอให้กบทุกตัวมาประชุมร่วมกัน

          "ขอบคุณฝูงกบทุก ๆ ตัวที่มาประชุมในวันนี้" กบวัยรุ่นกล่าว "พวกเราเคยอาศัยกันแบบอิสระมาเนิ่นนาน แม้จะไม่มีปัญหาน่ากังวลใจมากนัก แต่ฉันคิดว่าเราควรจะมีหัวหน้าและกฎหมายมาปกครองพวกเรานะ"

          เมื่อกบวัยรุ่นเอ่ยเรื่องที่อยากแถลง คุณลุงกบตัวหนึ่งก็ตะโกนถามขึ้นมา "แล้วใครกันเล่าที่จะมาเป็นเจ้านายของเราและออกกฎหมายเหล่านั้น ?"

          กบวัยรุ่นครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงตอบออกมาว่า "เอาอย่างนี้ ฉันจะไปขอจากเทพจูปิเตอร์ให้ ท่านต้องช่วยจัดการได้แน่" กบทุกตัวล้วนเห็นด้วยกับความคิดนี้

          เช้าวันต่อมา กบวัยรุ่นได้ออกเดินทางไปพบเทพจูปิเตอร์ เมื่อไปถึงท่านก็ต้อนรับกบน้อยตัวนี้เป็นอย่างดี

          "อุตส่าห์เดินทางมาไกลขนาดนี้ เจ้ามีเรื่องอะไรให้เราช่วยหรือกบน้อย ?" เทพจูปิเตอร์ถามด้วยความเป็นห่วง

          "ฝูงกบของพวกกระผมไม่มีผู้ปกครองหรือกฎหมายอะไรเลยขอรับ ผมเลยอยากให้ท่านช่วยมอบหัวหน้าให้สักคน" กบวัยรุ่นขอร้อง


          "พี่น้องกบทั้งหลาย สิ่งที่เห็นอยู่นี้ไม่ใช่ขอนไม้ธรรมดา ๆ แต่นี่คือเจ้านายใหม่ที่เทพจูปิเตอร์มอบให้กับพวกเรา" กบวัยรุ่นบอกอย่างตื้นตันใจ

          "อ๋อ อย่างนี้นี่เอง เจ้านี่เก่งไม่เบา ส่วนท่านเทพก็ช่างมีเมตตาต่อพวกเราเหลือเกิน" คุณลุงกบชื่นชมความพยายามของกบวัยรุ่น แล้วกบทุกตัวต่างโห่ร้องดีใจ พร้อมคำนับขอนไม้ผู้เป็นเจ้านายใหม่อย่างปลื้มใจ

             เวลาผ่านไปหลายวัน เจ้านายคนใหม่ได้แต่นอนเฉย แม้ว่าจะมีกบตัวน้อยขึ้นไปกระโดดโลดเต้นบนนั้น เจ้านายขอนไม้ก็ไม่ว่าอะไร ทำให้ฝูงกบกลับมาประชุมกันอีกครั้ง

          "ทำไมเจ้านายของเราถึงไม่เคยพูดจาหรือทำสิ่งใดบ้างเลยล่ะ" คุณลุงกบถามกบวัยรุ่น

          "ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละคุณลุง เอาแบบนี้ไหม ฉันไปขอเจ้านายใหม่กับเทพจูปิเตอร์อีกครั้งดีกว่า เผื่อท่านจะหาเจ้านายที่ดีกว่านี้มาให้" ว่าแล้วเจ้ากบก็ออกเดินทางไปพบท่านเทพทันที

          "มีเรื่องอะไรอีกเล่าเจ้ากบน้อย ?" ท่านเทพจูปิเตอร์ถามด้วยความสงสัย

          "คือกระผมอยากจะขอเจ้านายใหม่ครับ เจ้านายที่ท่านส่งมาให้ตอนนั้นวัน ๆ ไม่เห็นทำอะไรเลย" กบวัยรุ่นร้องขอ

          "ได้สิ ! อยากมีเจ้านายใหม่เพราะไม่พอใจคนเก่าใช่ไหม" เทพจูปิเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

          "ใช่ครับ" กบตอบรับ
          "เอ้า กลับไปที่บึงเถิด เราส่งเจ้านายใหม่ไปให้แล้ว" ได้ยินอย่างนั้นเจ้ากบจึงกล่าวขอบคุณและจากไปทันที

            พอเดินทางมาถึงเจ้ากบวัยรุ่นก็ต้องตกใจ เพราะเจ้านายใหม่ของพวกมันคือนกกระสา ซึ่งตอนนี้ได้วิ่งไล่กินกบไปแล้วหลายตัว กบในฝูงต่างอยู่อย่างหวาดกลัวพลางคิดว่าควรพอใจในสิ่งที่ได้มาแต่แรก ไม่ควรร้องขอสิ่งใดให้มากความจนเกิดเรื่องราวน่าสลดแบบนี้เลย

          นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : การไม่มีเจ้านายมาคอยปกครองเลย ยังดีกว่าให้คนนิสัยโหดร้ายมาคอยควบคุม และอีกแง่คิดคือ ความต้องการที่ไม่รู้จักจบสิ้น อาจนำภัยมาสู่ตัวเองได้