นิทานอีสป เรื่อง เด็กเลี้ยงแกะ พร้อมภาพประกอบสีสันสดใสและคติสอนใจ นิทานดี ๆ ที่เหมาะให้คุณพ่อคุณแม่เล่าให้เด็ก ๆ ฟังก่อนนอน
หากคุณพ่อคุณแม่ท่านใดที่กำลังหานิทานอีสปสนุก ๆ พร้อมคติสอนใจมาเล่าให้ลูกน้อยฟังก่อนนอนอยู่ละก็ วันนี้กระปุกดอทคอมก็มีนิทานอีสปก่อนนอน เรื่อง "เด็กเลี้ยงแกะ" มาฝากกัน เนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม พร้อมมีภาพประกอบสีสันสดใส ทั้งยังสอดแทรกข้อคิดและคติสอนใจให้กับเด็ก ๆ อีกด้วย ว่าแล้วก็รีบมาอ่านให้ลูกน้อยฟังกันเลยค่ะ
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีเด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งทำหน้าที่ต้อนฝูงแกะออกไปกินหญ้าที่เนินเขาเป็นประจำทุกวัน และเขาก็ต้องนั่งเฝ้าเหล่าฝูงแกะ พร้อมคอยปกป้องดูแลไม่ให้หมาป่าเข้ามาทำร้ายแกะของเขาได้
จนวันหนึ่งเด็กชายรู้สึกเบื่อหน่ายที่ต้องนั่งเฝ้าฝูงแกะเป็นเวลานาน ๆ จึงได้คิดหาเรื่องสนุก ๆ ทำเพื่อคลายเครียด เขาจึงได้แกล้งร้องตะโกนออกไปว่า "ช่วยด้วยจ้า ช่วยด้วยจ้า หมาป่ามากินแกะของผมแล้ว" พร้อมกับวิ่งหนีอย่างตื่นตระหนกเข้าไปในหมู่บ้าน
พวกชาวบ้านได้ยินว่ามีหมาป่ามากินแกะ ก็พากันละทิ้งงานการที่ทำอยู่ และรีบหยิบอาวุธต่าง ๆ ทั้งจอบ มีด และขวานเพื่อออกมาช่วยไล่หมาป่า แต่เมื่อพวกเขาวิ่งไปที่เนินเขา ก็พบว่าฝูงแกะกำลังกินหญ้าอย่างสบายใจ และไม่เห็นว่าจะมีหมาป่าออกมากินแกะสักตัว
เจ้าเด็กเลี้ยงแกะเห็นเหล่าชาวบ้านวิ่งกระหืดกระหอบมาที่เนินเขา ก็หัวเราะเยาะและพูดว่า "ฮ่า ๆ ๆ ได้แกล้งหลอกคนนี่มันสนุกจริง ๆ" แต่พวกชาวบ้านที่โดนหลอกต่างรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก และด้วยความสนุกสนานคึกคะนอง เด็กเลี้ยงแกะจึงยังแกล้งหลอกแบบเดิมอีกหลายครั้ง และพวกชาวบ้านก็วิ่งออกมาช่วยทุกครั้ง แต่ก็พบว่าเป็นเพียงแผนของเด็กเลี้ยงแกะเท่านั้น
จนมาวันหนึ่งได้มีหมาป่าออกมาทำร้ายและไล่กินฝูงแกะของเขาจริง ๆ เด็กเลี้ยงแกะตกใจมาก รีบวิ่งออกไปตามชาวบ้านพร้อมกับร้องตะโกนว่า "ช่วยด้วยจ้า ช่วยด้วยจ้า หมาป่ากำลังกินแกะของผม" เขาร้องตะโกนให้คนมาช่วยจนเสียงแหบเสียงแห้ง แต่ก็ไม่มีชาวบ้านคนไหนยอมออกไปช่วยเด็กเลี้ยงแกะเลยสักคน ทั้งยังตอบเขากลับไปว่า "คราวนี้เจ้าหลอกพวกข้าไม่ได้อีกแล้วล่ะ ไม่มีใครเชื่อเจ้าอีกต่อไปแล้ว"
เด็กเลี้ยงแกะรู้สึกเสียใจมากที่ไม่มีใครเชื่อเขาเลย ทำให้ฝูงแกะของเขาถูกหมาป่ากินจนหมดฝูง เด็กชายร้องไห้สะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า "เพราะข้าไม่ดีเอง ข้าชอบพูดโกหก แกล้งหลอกคนอื่นเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก แต่สุดท้ายการพูดโกหกของข้ากลับทำให้ข้าเดือดร้อนเสียเอง"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
จนวันหนึ่งเด็กชายรู้สึกเบื่อหน่ายที่ต้องนั่งเฝ้าฝูงแกะเป็นเวลานาน ๆ จึงได้คิดหาเรื่องสนุก ๆ ทำเพื่อคลายเครียด เขาจึงได้แกล้งร้องตะโกนออกไปว่า "ช่วยด้วยจ้า ช่วยด้วยจ้า หมาป่ามากินแกะของผมแล้ว" พร้อมกับวิ่งหนีอย่างตื่นตระหนกเข้าไปในหมู่บ้าน
เด็กเลี้ยงแกะรู้สึกเสียใจมากที่ไม่มีใครเชื่อเขาเลย ทำให้ฝูงแกะของเขาถูกหมาป่ากินจนหมดฝูง เด็กชายร้องไห้สะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า "เพราะข้าไม่ดีเอง ข้าชอบพูดโกหก แกล้งหลอกคนอื่นเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก แต่สุดท้ายการพูดโกหกของข้ากลับทำให้ข้าเดือดร้อนเสียเอง"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
คนที่ชอบพูดโกหกเป็นประจำ เมื่อถึงคราวที่พูดความจริงก็จะไม่มีใครเชื่อ ซึ่งมีความหมายตรงกับสุภาษิตไทยที่ว่า "เด็กเลี้ยงแกะ" หมายถึงคนที่พูดโกหกจนเป็นนิสัย จนไม่มีใครเชื่อถือหรือให้ความสนใจกับคำพูดนั้น ๆ ซึ่งหากเด็ก ๆ อยากให้ตัวเองเป็นคนน่าเชื่อถือก็ควรพูดแต่เรื่องจริง ไม่พูดโกหก และไม่แต่งเรื่องที่ไม่ใช่ความจริงขึ้นมาเพื่อหลอกแกล้งผู้อื่น เพราะหากพูดโกหกเป็นประจำ เมื่อถึงคราวที่เราพูดความจริงหรือต้องการความช่วยเหลือ ก็จะไม่มีใครเชื่อเรา ดังเช่นเรื่องราวในนิทานอีสปเรื่องนี้ค่ะ