ป้องกันลูกหาย ต้องไม่ประมาท (M&C แม่และเด็ก)
คอลัมน์นี้จึงขอเขียนถึง "การสอนลูกให้ระวังคนแปลกหน้า" เรื่องนี้สำคัญมาก พาลูกไปนอกบ้าน ต้องไม่ประมาท
น่ารักจัง ขออุ้มหน่อยได้มั้ยพ่อแม่ที่ชอบพาลูกออกเที่ยวนอกบ้าน แล้วมักเผชิญกับกรณีคนแปลกหน้าชอบมาเล่น มาหยอก มาขออุ้มลูก เพราะเห็นว่าน่ารัก ไม่ต้องเกรงใจค่ะ ปฏิเสธได้ ปฏิเสธเลย
1. เพราะเราไม่รู้หรอกว่าคนคนนั้นเค้าไปหยิบจับอะไรมาก่อนหรือไม่ หรือว่าเป็นหวัด เป็นโรคติดต่อทางการหายใจใด ๆ หรือเปล่า อย่าไปติดลูกเกรงใจแบบไทย ๆ เอาน่า เค้าก็แค่เอ็นดูลูกเรา ให้อุ้มนิด ให้กอดหน่อย คงไม่เป็นไร ลูกป่วยขึ้นมา เค้าจะมารับผิดชอบหรือก็เปล่า
2. หลายบ้านไม่ค่อยซีเรียส คนไหนขออุ้มก็ให้อุ้ม ทีนี้พอให้คนอื่นอุ้มลูกเราบ่อย ๆ เด็กจะคุ้นเคย ไม่ค่อยกลัวคนแปลกหน้า พอชวนพาไปไหน อุ้มไปไหนก็ไป ไม่ค่อยร้องหรือกลัว แบบนี้อันตรายค่ะ มีข่าวเด็กหายบ่อย ๆ ก็เพราะเหตุนี้
แล้วถ้ายากจะปฏิเสธล่ะ เช่น เป็นคนรู้จักในละแวก เป็นผู้ใหญ่ ก็ใช้วิธีง่าย ๆ เดินตามไปเลยค่ะ ไม่ต้องเกรงใจ ไม่เป็นไรมั้ง เดี๋ยวเค้าก็พากลับมา ตามประกบติดไปเลยค่ะ ลูกเราอย่าปล่อยให้คลาดสายตา เดี๋ยวเค้าก็เขิน ๆ รีบคืนให้เอง
อย่าปล่อยลูกอยู่คนเดียวลูกผู้เขียนตอนนี้ยังเล็ก กำลังเดินคล่อง พาไปไหนคนชอบบอก ปล่อยให้เค้าเดินไปเถอะ ไม่ต้องตาม ผลคือลูกเกือบหายค่ะ กรณีนี้หลายครอบครัวคงเคยเจอ บางคนพอเห็นป้ายเซลแล้วลิงโลด ปล่อยลูกอยู่ในรถเข็นหรือเดินลอยนำหน้าลูกไปก่อนเลย ผลคือลูกหลง หาพ่อแม่ไม่เจอ เดินไปไหนแล้วก็ไม่รู้
บางคนเข้าไปลองเสื้อ แล้วให้ลูกยืนคอยอยู่ด้านหน้า ถ้าลูกเชื่อฟังบ่อยก็ดีไป แต่บางคนพอเห็นสิ่งจูงใจ หรือมีคนมาชวนไปโน่นไปนี่ คราวนี้ล่ะออกมาอีกที หาลูกไม่เจอ ไม่ว่าพาลูกไปไหน อย่าปล่อยให้เค้าคลาดสายตา โดยเฉพาะงานเซล งานช้อปนี่ล่ะตัวดี พ่อแม่ทุกคนต้องฟังไว้
เล่นในบ้านบอลไปก่อนนะเดี๋ยวนี้แทบทุกห้างจะมีเพลย์กราวนด์ให้ลูกเสียเงินเข้าไปเล่นเหมือน ๆ กับการฝากลูกไว้ ส่วนพ่อแม่จะนั่งเฝ้าหรือไปเดินเล่นเป็นอิสระ ใกล้เวลาค่อยมารับลูกก็ได้
แต่ช้าก่อน แล้วถ้าเกิดคุณมารับเค้าไม่ทันล่ะ บ้านบอลเค้าไม่ใจดีรับฝากเด็กที่ไม่ใช่ลูกค้าหรอกนะ อันนี้ว่าตามตรง เพราะเค้าติดป้ายเขียนไว้ทุกที่ ปัญหาคือเด็กจะไปไหนล่ะ ส่วนใหญ่ก็เล่นเครื่องเล่นอยู่แถวนั้น หรือบางทีก็วิ่งไปแผนกของเล่น ซึ่งมักจะตั้งอยู่ห่างหน่อย คุณคงไม่สนุกแน่ ๆ ถ้าเหตุการณ์เป็นเช่นนั้น
ตั้งสติเมื่อลูกหายช้าก่อน อย่าเพิ่งเป็นลม อย่างแรกถ้าตะโกนเรียกได้ ไม่ต้องอาย ตะโกนเลย เด็กวัยนี้คุ้นเสียงพ่อแม่หรือคนใกล้ชิดอยู่แล้ว เค้าอาจจะงง ๆ เมื่อต้องเผชิญคนเยอะแยะไปหมด แต่พอได้ยินเสียงจะหยุด และถ้าโชคดีเค้าจะเดินตามมายังทิศทางของเสียงได้
ถ้าคุณอยู่คนเดียวก็ทำตามวิธีข้างต้น แต่ถ้าคุณอยู่กันหลายคน นอกจากแยกกันหา ถ้าอยู่ในห้าง ให้ถามพนักงานใกล้ตัวทันทีว่าจะไปประกาศตามหาลูกได้ที่ไหน แต่ถ้าคุณอยู่ข้างนอก สิ่งที่คุณควรทำคือตั้งสติ คิดให้เร็วว่าจุดไหนที่ลูกน่าจะไป ส่วนใหญ่เป็นที่เขาคุ้นเคย เพิ่งเดินมา หรือชอบไป ให้พุ่งตรงไปที่นั่นก่อน
สิ่งสำคัญคือ ...1. สอนเค้าให้ระมัดระวังคนแปลกหน้าเสมอ ทั้งการรับของ การเดินตาม และให้รู้จักปฏิเสธอย่างเข้มแข็ง
2. คุณต้องไม่ปล่อยลูกให้อยู่คนเดียว ไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม
3. สอนเขาแต่เล็ก ถ้าหลงให้ยืนอยู่ที่เดิมเฉย ๆ ร้องไห้ได้ให้ร้อง และจำจดชื่อพ่อแม่ ที่อยู่เบอร์ติดต่อ
4. กรณีเด็กเล็กให้เขียนเบอร์ติดต่อของคุณไว้ในกระเป๋าเสื้อหรือกระเป๋ากางเกงคุณทุกครั้ง
ลูกหาย ต้องรีบทำยังไงหลังค้นหาลูกในสถานที่เกิดเหตุและบริเวณใกล้เคียงจนแน่ใจแล้วว่าคงติดตามได้ยาก นอกจากแจ้งเจ้าของสถานที่ให้ช่วยติดตามอีกทาง ให้รีบตรงไปแจ้งความที่สถานีตำรวจในท้องที่ ตั้งสติและลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ชัดเจน ถ้าไม่มีรูปถ่ายคนหาย รีบให้ญาติหรือใครนำมาให้ (หรือยุคนี้ก็ส่งทางมือถือ) ขอดูกล้องวิดีโอทุกจุดในบริเวณ และจงเชื่อพลังในอินเทอร์เน็ต รีบแจ้งมูลนิธิต่าง ๆ ที่ให้การช่วยเหลือ เช่น มูลนิธิกระจกเงา บอกต่อแชร์กัน ยุคนี้ข่าวสารรวดเร็ว น้ำใจคนไทยยังงามเสมอค่ะ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
ปีที่ 37 ฉบับที่ 503 มกราคม 2557
