นานมาแล้ว มีชายชราผู้หนึ่งเป็นช่างไม้ ชื่อว่า เจพเพทโต เขาอยู่ตัวคนเดียวในบ้านไม้หลังเก่า โดยไม่มีทั้งภรรยาและลูก อยู่มาวันหนึ่งเจพเพทโตรู้สึกเหงา และนั่งคิดเล่น ๆ ว่าถ้ามีลูกชายสักคนก็คงจะดีไม่น้อย ด้วยเหตุนี้เขาจึงสร้างหุ่นกระบอกเด็กผู้ชายที่ทำจากไม้ขึ้นมาหนึ่งตัว
“เจ้าช่างหน้าตาน่ารักจริง ๆ ฉันขอตั้งชื่อเธอว่า พินอคคิโอ ก็แล้วกัน” เจพเพทโตพูดขึ้นมาด้วยความชื่นชม
หลังจากนั่งทำหุ่นไม้ทั้งวันจนเสร็จ ชายชราก็เข้านอนด้วยความอ่อนเพลีย ทันใดนั้นเอง มีแสงจากฟ้าลอยเข้ามาในห้องทำงานของเขา และไม่นานก็มีหญิงรูปงามที่มาในชุดสีน้ำเงินสวยสง่าปรากฏตัวขึ้นกลางห้อง เธอคือนางฟ้าสีน้ำเงินผู้ใจดีนั่นเอง
“เจพเพทโต ด้วยความดีของเจ้า ข้าจะขอมอบของขวัญที่ดีที่สุดเพื่อเป็นสิ่งตอบแทน” นางฟ้าสีน้ำเงินกล่าว
เมื่อพูดจบ นางฟ้าสีน้ำเงินก็เริ่มร่ายเวทมนตร์แล้วเสกไปที่หุ่นไม้พินอคคิโอ จากนั้นหุ่นไม้ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา พร้อมขยับตัวเพื่อบิดขี้เกียจ
“ข้ามอบชีวิตใหม่ให้กับเจ้าแล้วนะพินอคคิโอ ต่อไปนี้เจ้าจะต้องเป็นเด็กดี หากวันหนึ่งเจ้ากล้าหาญ และทำความดี เจ้าจะได้เป็นเด็กผู้ชายเต็มตัว” นางฟ้าสีน้ำเงินกล่าว พร้อมหายวับไปกับแสงสีฟ้า
เช้าตรู่วันต่อมา เจพเพทโตเดินเข้ามาในห้องทำงานเหมือนทุกวัน แต่กลับต้องตะลึง เพราะเห็นหุ่นไม้พินอคคิโอของเขามีชีวิต เขาอุ้มพินอคคิโอกระโดดโลดเต้นไปรอบ ๆ ห้องด้วยความดีใจ
“ต่อไปนี้เธอคือลูกชายของฉันนะพินอคคิโอ เธอต้องเป็นเด็ก และไปโรงเรียนด้วยนะ สัญญากับฉันได้ไหม” เจพเพทโตกล่าว พร้อมยิ้มด้วยความดีใจ
“ครับ ผมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี และจะไปโรงเรียนทุกวัน” พินอคคิโอตอบรับ
วันรุ่งขึ้น ในขณะที่พินอคคิโอกำลังเดินไปโรงเรียน เขาก็ได้พบกับหมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่งที่กำลังเชิญชวนให้ทุกคนไปดูการแสดงหุ่นกระบอก
“เร่เข้ามา ! เร่เข้ามา ! การแสดงหุ่นกระบอกที่สุดอลังการมาเปิดแสดงที่นี่แล้ว ช้าอด ตั๋วหมดไม่รู้ด้วยนะ” หมาป่าตะโกน พร้อมชูตั๋วที่อยู่ในมือ
พินอคคิโอเกิดความสนใจ จึงเดินเข้าไปขอซื้อตั๋วหนึ่งใบเพื่อชมการแสดง แต่ทว่าเขาไม่มีเงินเลยแม้แต่บาทเดียว จึงต้องเดินคอตกออกมา หมาป่าเจ้าเล่ห์คิดแผนร้ายจะลักพาตัวพินอคคิโอกลับไปให้เจ้านาย จึงรีบเดินตรงเข้ามาหาพินอคคิโอ
“เจ้าหนูน้อยหุ่นกระบอก ถ้าอยากดูการแสดงก็เอาหนังสือเรียนของเจ้ามาแลกกับตั๋วของข้าสิจ๊ะ” หมาป่าเจ้าเล่ห์กล่าว พร้อมยิ้มมุมปาก
พินอคคิโอรีบหยิบหนังสือส่งให้หมาป่าเจ้าเล่ห์ทันที โดยลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อไปเลย เมื่อชมการแสดงเสร็จ หมาป่าเจ้าเล่ห์จึงพาพินอคคิโอไปทำความรู้จักกับเจ้าของคณะหุ่นกระบอก แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยคำทักทาย ชายรูปร่างสูงใหญ่ก็จับพินอคคิโอขังไว้ในกรง เด็กชายหุ่นกระบอกตะโกนร้องขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่มีใครสนใจ
“ปล่อยผมออกไปนะ ผมอยากกลับไปหาพ่อ ฮือ ฮือ” พินอคคิโอตะโกนและร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว
จากนั้นเขาก็เผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ทันใดนั้นนางฟ้าสีน้ำเงินก็ปรากฏตัวขึ้น ทำให้พินอคคิโอสะดุ้งตื่นจากความฝัน
“พินอคคิโอ ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่” นางฟ้าสีน้ำเงินถาม
“ผมถูกหมาป่าจับตัวมาฮะ” พินอคคิโอกล่าว
เมื่อพูดจบ จมูกของพินอคคิโอก็งอกยาวขึ้นจนทะลุกรงออกไปข้างนอก พร้อมหางที่งอกคล้ายกับลา ทำให้เขาตกใจมาก
“รู้ไหมที่จมูกของเธอยาวขึ้น และมีหางงอกออกมาแบบนี้ เป็นเพราะเธอกำลังพูดโกหกอยู่นะจ๊ะ” นางฟ้าสีน้ำเงินกล่าว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
หากพินอคคิโอเชื่อฟังคำสั่ง และไปโรงเรียนตามที่สัญญาไว้กับพ่อ ก็คงไม่โดนหมาป่าเจ้าเล่ห์หลอกและถูกจับขังกรงไว้ เรื่องนี้จึงสอนให้รู้ว่า เมื่อประพฤติตัวไม่ดีและไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่จะได้รับผลร้ายตามมา อีกทั้งไม่ควรพูดโกหกด้วย
ขอบคุณข้อมูลจาก : kidsstory.org, storiestogrowby.org, storiesforchildrens.com, bedtimeshortstories.com
