นิทานอีสป เรื่อง ราชสีห์กับหนู นิทานน่ารัก ๆ ของเหล่าสัตว์ป่ามาพร้อมกับข้อคิดสอนใจดี ๆ เป็นแนวทางการดำเนินชีวิต ให้คุณพ่อคุณแม่ใช้เล่ากล่อมลูกน้อยก่อนนอน
รู้หรือไม่ว่า การเล่านิทานให้ลูกฟังมีประโยชน์และข้อดีมากมาย เพราะนอกจากจะทำให้คุณพ่อคุณแม่ได้ใช้เวลาอยู่กับลูกน้อยแล้ว ยังเป็นกิจกรรมที่ช่วยเสริมสร้างทักษะการฟัง การอ่าน สอนให้รู้จักคิด รู้จักสังเกต และปลูกฝังพื้นฐานการเรียนรู้รวมถึงการดำเนินชีวิตที่ดีให้แก่เด็ก ๆ อีกด้วย วันนี้กระปุกดอทคอมมีนิทานอีสปเรื่อง "ราชสีห์กับหนู" มาฝากให้คุณพ่อคุณแม่นำไปเล่าให้ลูกน้อยฟัง พร้อมภาพประกอบ และข้อคิคดี ๆ รับรองว่าคืนนี้ถ้าได้อ่านให้ลูกฟังก่อนนอน เด็ก ๆ ต้องหลับฝันดีแน่ ^^
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
กาลครั้งหนึ่ง ณ ผืนป่าอันกว้างใหญ่ ขณะราชสีห์ผู้เป็นราชาแห่งสัตว์ทั้งหลายกำลังนอนหลับอย่างเป็นสุข จู่ ๆ ก็มีหนูตัวน้อยไต่ขึ้นมาปีนป่ายบนหลังจนราชสีห์รู้สึกตัวตื่น ก่อนใช้อุ้งเท้าใหญ่ตะครุบหนูน้อยตัวนั้น หวังจะขย้ำกินด้วยความโมโหเพราะถูกขัดจังหวะการพักผ่อน
แต่ยังไม่ทันจะอ้าปากกว้างดีก็มีเสียงอ้อนวอนเล็ก ๆ จากเจ้าหนูดังขึ้นมาว่า "ได้โปรดให้อภัยข้าสักครั้งเถิดท่านเจ้าป่า ข้าขอสาบานว่าข้าไม่ได้ตั้งใจล่วงเกินท่านเลยแม้แต่น้อย หากคราวนี้ท่านมีเมตตาปล่อยตัวข้าไป ข้าจะไม่ลืมบุญคุณของท่าน ข้าจะตอบแทนท่านอย่างแน่นอน ข้าสัญญา"
ทันทีที่ได้ยินราชสีห์เจ้าป่าก็หัวเราะลั่นแล้วตอบกลับไปว่า "เจ้าเป็นเพียงหนูตัวเล็กแค่นี้ จะมีปัญญาทำอะไรตอบแทนข้าที่เป็นถึงราชาผู้ยิ่งใหญ่ได้ แต่เอาเถอะ เห็นแก่มุกตลกของเจ้าที่ทำให้ข้าหัวเราะได้ ครั้งนี้ข้าจะปล่อยเจ้าไปก็แล้วกัน" แม้จะเต็มไปด้วยคำดูถูกแต่เจ้าหนูน้อยก็ตอบรับอย่างนอบน้อมและจริงใจ "ขอบคุณท่านเจ้าป่าผู้เมตตา ข้าจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้เลย"
![นิทานอีสป]( "นิทานอีสป")
หลายวันผ่านไป ขณะราชสีห์กำลังออกล่าหาอาหารก็ดันพลาดท่าไปติดกับดักนายพรานเข้า ต่อให้ดิ้นแรงแค่ไหนก็ดิ้นไม่หลุดทำได้แต่ส่งเสียงร้องออกมาอย่างสิ้นหวัง โชคที่ดีเจ้าหนูได้ยินเข้าจึงรีบวิ่งตามเสียงนั้นไปแล้วรีบลงมือช่วยเหลือราชสีห์ทันที เจ้าหนูใช้ฟันเล็ก ๆ ของมันกัดบ่วงกับดักทีละเส้นอย่างตั้งใจจนราชสีห์รู้สึกผิดที่เคยพูดดูถูกอีกฝ่ายไว้สารพัด
เมื่อบ่วงเส้นสุดท้ายขาดและราชสีห์รอดเป็นอิสระอีกครั้งจึงพูดกับเจ้าหนูว่า "ขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยข้าเอาไว้ และข้าขอโทษด้วยที่เคยพูดไม่ดีกับเจ้าในวันนั้น" เจ้าหนูยิ้มรับคำขอบคุณนั้นอย่างยินดีแล้วตอบกลับไปว่า "ข้าไม่เคยถือโทษโกรธเลยท่านเจ้าป่า และข้าดีใจยิ่งกว่าที่ได้ตอบแทนท่านอย่างที่สัญญาไว้"
เมื่อต่างคนต่างเข้าใจ ไม่ถือโทษโกรธกัน หลังจากนั้นราชสีห์กับเจ้าหนูก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่เคยดูถูกว่าร้ายกัน คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และใช้ชีวิตด้วยกันในป่ากว้างร่วมกับสัตว์อื่น ๆ อย่างมีความสุขเรื่อยไป...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
อย่าตัดสินคนอื่นจากรูปลักษณ์ภายนอก อย่าคิดว่าคนที่มีฐานะด้อยกว่าจะไม่สามารถทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ได้ เพราะคนที่มีรูปร่างเล็กก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องต่ำต้อยหรืออ่อนแอ ในขณะเดียวกันคนที่มีรูปร่างใหญ่โตก็ไม่ได้หมายความว่าจะเก่งกาจหรือแข็งแกร่งมากกว่าคนอื่น เหมือนกับราชสีห์ในนิทานที่มีอำนาจและทรงพลัง เป็นถึงราชาผู้คุ้มครองสัตว์ป่าแต่ก็สามารถผิดพลาดจนต้องให้หนูตัวเล็ก ๆ มาช่วย ดังนั้นเราจึงควรปฏิบัติตัวดีกับคนอื่น กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน หากมีปัญหาก็ควรทำความเข้าใจ รู้จักขอโทษให้อภัยต่อกัน แล้ววันหนึ่งเราจะได้รับแต่สิ่งดี ๆ ทั้งความรู้สึกดี ๆ และมิตรภาพดี ๆ ตอบแทนกลับมาอย่างแน่นอนค่ะ
แต่ยังไม่ทันจะอ้าปากกว้างดีก็มีเสียงอ้อนวอนเล็ก ๆ จากเจ้าหนูดังขึ้นมาว่า "ได้โปรดให้อภัยข้าสักครั้งเถิดท่านเจ้าป่า ข้าขอสาบานว่าข้าไม่ได้ตั้งใจล่วงเกินท่านเลยแม้แต่น้อย หากคราวนี้ท่านมีเมตตาปล่อยตัวข้าไป ข้าจะไม่ลืมบุญคุณของท่าน ข้าจะตอบแทนท่านอย่างแน่นอน ข้าสัญญา"
ทันทีที่ได้ยินราชสีห์เจ้าป่าก็หัวเราะลั่นแล้วตอบกลับไปว่า "เจ้าเป็นเพียงหนูตัวเล็กแค่นี้ จะมีปัญญาทำอะไรตอบแทนข้าที่เป็นถึงราชาผู้ยิ่งใหญ่ได้ แต่เอาเถอะ เห็นแก่มุกตลกของเจ้าที่ทำให้ข้าหัวเราะได้ ครั้งนี้ข้าจะปล่อยเจ้าไปก็แล้วกัน" แม้จะเต็มไปด้วยคำดูถูกแต่เจ้าหนูน้อยก็ตอบรับอย่างนอบน้อมและจริงใจ "ขอบคุณท่านเจ้าป่าผู้เมตตา ข้าจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้เลย"
เมื่อบ่วงเส้นสุดท้ายขาดและราชสีห์รอดเป็นอิสระอีกครั้งจึงพูดกับเจ้าหนูว่า "ขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยข้าเอาไว้ และข้าขอโทษด้วยที่เคยพูดไม่ดีกับเจ้าในวันนั้น" เจ้าหนูยิ้มรับคำขอบคุณนั้นอย่างยินดีแล้วตอบกลับไปว่า "ข้าไม่เคยถือโทษโกรธเลยท่านเจ้าป่า และข้าดีใจยิ่งกว่าที่ได้ตอบแทนท่านอย่างที่สัญญาไว้"
เมื่อต่างคนต่างเข้าใจ ไม่ถือโทษโกรธกัน หลังจากนั้นราชสีห์กับเจ้าหนูก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่เคยดูถูกว่าร้ายกัน คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และใช้ชีวิตด้วยกันในป่ากว้างร่วมกับสัตว์อื่น ๆ อย่างมีความสุขเรื่อยไป...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
อย่าตัดสินคนอื่นจากรูปลักษณ์ภายนอก อย่าคิดว่าคนที่มีฐานะด้อยกว่าจะไม่สามารถทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ได้ เพราะคนที่มีรูปร่างเล็กก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องต่ำต้อยหรืออ่อนแอ ในขณะเดียวกันคนที่มีรูปร่างใหญ่โตก็ไม่ได้หมายความว่าจะเก่งกาจหรือแข็งแกร่งมากกว่าคนอื่น เหมือนกับราชสีห์ในนิทานที่มีอำนาจและทรงพลัง เป็นถึงราชาผู้คุ้มครองสัตว์ป่าแต่ก็สามารถผิดพลาดจนต้องให้หนูตัวเล็ก ๆ มาช่วย ดังนั้นเราจึงควรปฏิบัติตัวดีกับคนอื่น กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน หากมีปัญหาก็ควรทำความเข้าใจ รู้จักขอโทษให้อภัยต่อกัน แล้ววันหนึ่งเราจะได้รับแต่สิ่งดี ๆ ทั้งความรู้สึกดี ๆ และมิตรภาพดี ๆ ตอบแทนกลับมาอย่างแน่นอนค่ะ
